Estérel Côte d'Azur, is enkele duizenden hectaren bos, kloven, rivieren en beekjes. Een perfecte bestemming voor een dichte fauna en flora in talrijke natuurgebieden. Leer de diersoorten herkennen die onze bestemming bewonen
ATTENTIE: De dieren die u onderweg kunt tegenkomen zijn vooral wilde dieren. Let op deze 2 tips:
Wat zou de Esterel zijn zonder zijn wilde zwijnen? Tijdens uw wandelingen in het massief zult u ze waarschijnlijk tegenkomen in de hoek van een struikgewas. Blijf waakzaam en benader ze niet.
Misschien heeft u het geluk een glimp op te vangen van dit prachtige dier op de paden van de Esterel. Gemakkelijk herkenbaar aan zijn rode vacht en borstelige staart, voedt hij zich voornamelijk met knaagdieren en konijnen, maar ook met insecten, vis en fruit.
In de jaren zestig in zeer kleine aantallen in deze bestemming geïntroduceerd, waren er enkele jaren later een honderdtal hindes en edelherten in de Esterel. Tegenwoordig is hun precieze aantal onbekend, maar het geloei van het hert kan in bepaalde perioden van het jaar worden gehoord, wat op zijn aanwezigheid duidt...
Wilde konijnen of hazen, ze bevolken het Esterel massief. Hoewel ze aan de nieuwsgierigheid van wandelaars proberen te ontsnappen, is de kans groot dat u ze tegenkomt, vooral 's morgens vroeg of 's avonds laat (rij 's nachts voorzichtig, want er zijn er veel die de weg naderen).
Bij de vijvers van Villepey zijn meer dan 220 vogelsoorten geteld. Daaronder zijn verschillende soorten roofvogels, zoals de slechtvalk. Herkenbaar aan zijn bescheiden en slanke lichaam, heeft hij een metaalblauw-grijze kleur met strepen op de rug en een lichtere kleur op de buik. Als u geluk heeft, ziet u hem naar de lucht pikken, een teken van een aanval in de lucht op een van zijn prooien (kleine en middelgrote vogels).
Dat is juist! Misschien heeft u het geluk ze op hun grote roze poten te zien zitten aan de Villepey-vijvers. De roze flamingo's houden hier halt tijdens de overwinteringsperiode, van oktober tot februari/april, als tussenstop op hun trekroute.
De Europese waterschildpad is een waterschildpad en is een van de meest bedreigde diersoorten in Europa! Het is het onderwerp van een nationaal actieplan (NAP) in Frankrijk en is geclassificeerd onder Natura 2000. Wat kunt u doen om deze soort te respecteren? U mag een schildpad niet uit zijn natuurlijke omgeving verwijderen, in gevangenschap gefokte soorten mogen niet worden vrijgelaten en natuurlijk mag u geen afval laten rondslingeren in de natuurlijke omgeving.
Dit is een van de grootste knaagdieren ter wereld... Hij is te herkennen aan zijn vier grote oranje snijtanden, waarmee hij zich hoofdzakelijk voedt met waterplanten, graswortels en schors. Het is een vrij nachtelijk zoogdier, en uw beste kansen om het te observeren zijn in de schemering bij de kleine waterstroompjes waarin het zich beweegt.
In het heiligdom heeft u de kans om dolfijnen te zien, vooral in de zomer, voor de Middellandse Zeekust.
Je hoeft niet naar de andere kant van de wereld te reizen om deze grote zeezoogdieren te zien! Hoewel het moeilijk is om ze te zien, is het niet ongewoon om ze voor de kust tegen te komen!
De zonnebaars of mol kan tot 3 meter lang worden en meer dan een ton wegen! Indrukwekkend... Het soort breidt zich uit voor de Franse kust in de Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan.
De libel leeft overdag op de oevers van vijvers en rivieren. Zijn vlucht is stil en zeer snel. Zijn aanwezigheid is kostbaar omdat hij een roofdier is van muggen. In het voorjaar en de zomer heeft u de beste kans om libellen te observeren aan de oevers van de Siagne.
Slangen worden beschouwd als niet giftig voor mensen. Sommige slangen hebben echter giftanden, maar die zijn veel minder krachtig dan die van andere giftige slangen.
Er is een gemakkelijke manier om een slang van een adder te onderscheiden: de slang heeft een ovale kop met grote schubben, terwijl de adder een driehoekige, afgeplatte kop heeft met kleine schubben. De eerste leeft in de buurt van waterwegen en de tweede in een drogere omgeving.
Langs de rivier de Siagne zijn er vele grotten en spelonken. Vleermuizen maken er hun thuis waar ze de koelte en duisternis vinden die ze zoeken. In het gebied zijn 12 soorten geregistreerd.
